de kunst van het fulmineren
Kunstenaar Mark Vanneste gaf al vroeg zijn artistieke ambities op en koos ervoor les te geven aan de kunstacademie. Zijn enige artistieke succes zijn twee kunstwerken op een rondpunt in Deinze en in Overijse. Zijn oud-student en vriend Kris D'Hondt volhardt in zijn wanhopige pogingen om door te breken in de kunstwereld. Mark ziet het aan, met een mengeling van geamuseerdheid en medelijden.
De vrienden spreken maandelijks af om telkens weer hetzelfde gesprek te voeren. Dat gesprek, doortrokken van cultuurpessimisme, levensverachting en misantropie, is een soort ritueel geworden. Het biedt troost en houvast. Mark en Kris weten zich in hun bestaan omsingeld door idioten, die overal middelmatigheid, lelijkheid en domheid verspreiden. Ze fulmineren gretig en vol overgave tegen de totale verdwazing van de media, tegen de snobs van de culturele elite en de patsers en proleten uit de showbizz. Ze sparen niets en niemand. Ook zichzelf niet. Hun vlammende scheldtirade doet deugd, lucht op en is terecht, vinden ze.
