Over
Geïnspireerd op de kunst van het kantklossen, een techniek die is afgeleid van aloude knooptechnieken, is MadDoG een knoop waarin dissonante begrippen/materialen samenkomen. Samen met textielontwerpster Elena Vloeberghen en het Texture museum in Kortrijk, ontwikkelde danser en choreograaf Lydia McGlinchey verschillende grootschalige weefsels die in MadDoG als scenografie dienen. Deze knoop ontvouwt zich choreografisch door het gebruik van dans, lichaamstaal, en door symbolische objecten, eigen geschreven dialogen, handgemaakte weefsculpturen en muziek. McGlinchey ziet expressie en beweging als onlosmakelijk verbonden: het lichaam is charged, beladen, nooit verstoken van sensatie of emotie.
In MadDoG gaat de artiest samen met twee dansers en een muzikant de confrontatie aan met een leefwereld gekenmerkt door gemediatiseerde tegenstellingen: beelden van massamoord volgen op vacatures, en gefotoshopte vrouwen op luxueuze jachten volgen op dramatische afbeeldingen van natuurrampen. Niemand ontkomt aan de confrontatie met tegenstrijdige gevoelens. McGlinchey stelt dat de knoop als esthetisch concept in dit onsamenhangend geheel nieuwe verbanden en vormen weet te ontwarren. Schoonheid kan alleen ontstaan door het hoofd te bieden aan de lugubere hedendaagse werkelijkheid. MadDoG propageert noch utopia noch no future, maar zoekt een complexere vorm die zich performatief laat gelden in de eigenaardige overdaad van een op hol geslagen, dolle hond.
MadDoG ensceneert verlangen als astrayed, of afgedwaald, wanneer de performers zichzelf actief van hun zelf ontdoen. Geïnspireerd op de gothic novel, roepen de dans en dialogen op tot het verwerpen van ideologie en context. Gereduceerd tot louter oppervlak hopen de performers de fictie van het authentieke te ondermijnen. Ruwe, fragmentarische en verwrongen vormen verwijzen hiernaar, en beschouwen de vermeende fakeheid van het hedendaagse subject als een door en door materiële realiteit. Fakeheid heeft reële gevolgen. Influencers h