Over
"Draw for Change", het nieuwste boek van Catherine Vuylsteke, vertelt het verhaal van Mar Maremoto, Ann Telnaes, Rachita Taneja, Doaa El-Adl, Victoria Lomasko en Amany Al-Ali, zes vrouwelijke cartoonisten die onlangs het onderwerp waren van de gelijknamige documentairereeks van Guillaume Vandenberghe en Vincent Coen, geproduceerd door Hanne Phlypo, die in Cannes werd bekroond.
Met een volharding die volgens velen grensde aan dwaasheid blijven deze vrouwen vechten. Ze nemen het op tegen patriarchale dogma's, autoritaire leiders, reactionaire denkkaders, religieuze edicten en machistische tradities. Met humor, durf en originaliteit treden ze de wereld tegemoet. Niet zelden zijn hun grafische statements helderder dan de lange, doorwrochte uiteenzettingen van anderen.
De cartoonisten komen uit diverse werelden en behoren tot verschillende generaties: de oudste werd geboren toen John F. Kennedy de verkiezingen won, de jongste zag bijna 35 jaar later het levenslicht. De carrières van deze vrouwen liggen even ver uiteen als de klimaatsgordels waaruit ze afkomstig zijn, de talen die ze in de eerste levensjaren leerden en de goden die hen omringen. Sommigen hekelen homofobie, fatshaming of misogynie, bij andere staan censuur en vervolging centraal.
Hoezeer ze ook van elkaar verschillen, wat opvalt zijn de gelijkenissen. Rachita Taneja richt haar pijlen vaak op premier Narendra Modi, Amany al-Ali de hare op president Assad. Ann Telnaes neemt de Amerikaanse machthebbers op de korrel: zowel over vice-president Dick Cheney als over Donald Trump maakte ze een boek.
Deze vrouwen kozen geen van allen een makkelijke weg. Eenzaamheid, verdriet, controverse en zelftwijfel gaven mee vorm aan hun carrière. Toch krabbelden ze overeind. Om opnieuw tegen de stroom in te gaan, alle censuur af te wijzen en te blijven proberen. Om een plek te vinden, niet alleen voor zichzelf, maar voor al de mensen die ze slechter gewapend weten om voor zichzelf op te komen.
Catherine Vuylsteke bracht met elk van hen vele uren door, luisterend naar de verhalen. De cartoonisten deelden pijnlijke herinneringen, aandoenlijke anekdotes, momenten van geluk en triomf. Ze ontmoetten elkaar in Caïro, Leipzig en Brussel. Live en virtueel. Sommigen zetten haar hun lievelingseten voor, anderen lieten haar hun kat aaien. Ze dronken sloten thee. En een van hen was een heuse Sheharazade, dag aan dag kwam ze met verhalen die eindigden in de belofte dat het morgen nog spannender zou worden.
Op 29 november komen hun verhalen via woorden, beelden en geluid tot leven. Deze transmediale kruisbestuiving is een perfecte kans om zowel het werk van de cartoonisten als dat van Vuylsteke te ontdekken.
