In 1981 reisde Saab naar Iran om te begrijpen wat er in deze regio van de wereld gaande was, met het idee dat haar land, Libanon, zich moest voorbereiden op de gevolgen. In deze film is de analytische machine van Saab aan het werk, met dat zo kenmerkende scherpe oog van haar. Jocelyne is overal: in universiteiten, de eeuwenoude tempel van de Mollahs, met de milities in opleiding, bij de Koerdische minderheden, in de sloppenwijken van de verschoppelingen, ze filmt de zelfbesturende arbeidersraden, progressieve intellectuelen... Ze onderzoekt de tegenstrijdigheden, observeert dit volk op zoek naar vrijheid, na jaren van dictatuur. Wat ze ons laat zien van het revolutionaire Iran van de jaren 80 doorbreekt de clichés van het sjiitische fundamentalisme en verandert onze kijk op deze samenleving. "Ik kwam aan het einde van de revolutionaire periode en toen stortte alles in. Hier ben ik nog impressionistisch te werk gegaan, en heb mijn gevoeligheid de vrije loop gelaten." We koesteren haar gevoeligheid die ons helpt de Perzische wereld en zijn huidige positie op het wereldtoneel te begrijpen.