Gefascineerd door het belang van grenzen en limieten in de manier waarop we denken over ruimte, werkt de Belgische kunstenaar van Mexicaanse afkomst met het motief van het hek als een krachtig symbool van de belemmering van de vrije beweging van lichamen. Ondanks de afwezigheid van de menselijke figuur componeert Diego Herman sociaal-politieke landschappen. Zijn schilderijen maken mensen bewust van hedendaagse vragen over ontheemding, identiteit en menselijkheid. Door zijn terugkerende motieven, zoals barrières en grenzen, verlaten ruimtes en wilde dieren, in een palet van onnatuurlijke kleuren te schilderen, overstijgen zijn schilderijen het gewone en worden ze een gezicht van onze samenleving.
