Op zelfgekozen sites verzamelt hij materialen, meubels of de achtergelaten sporen van vroegere bewoners. Hij transformeert ze om ‘de ziel van de plek’ weer te geven. Voor zijn eerste tentoonstelling in een Belgisch museum liet Turner zijn oog vallen op een bijzondere, symbolische plek: de vroegere gevangenis van Brussel in de gemeente Vorst.
Na de sluiting ervan in 2022 greep Turner zijn kans om de gevangenis te documenteren. Hij maakte opnames ter plekke en verzamelde verschillende materialen die resoneerden met de gevangenissfeer. Gebruiksvoorwerpen uit de gevangenis – zoals matrassen, deurklinken, gordijnen en neonverlichting – behandelde hij chemisch of mechanisch in verschillende mate. Ook liet hij gietijzeren radiatoren, die ooit energie bevatten en warmtebronnen waren, omsmelten en transformeren in minimalistische, solide vormen.
Het oeuvre van Turner daagt de kijker uit om na te denken over de invloed van omgevingen op onze ervaringen. Door middel van materiële distillaties die zowel de plek als de materialiteit omvormen, lokt Turner felle psychologische reacties uit, en geeft hij tegelijk blijk van een gedegen ‘economie van
middelen’.
