Nadat hij zijn gevangenisstraf in Frankrijk uitgezeten heeft, keert
Kamel terug naar zijn land van oorsprong. Omringd door zijn familie
wordt hij hartelijk verwelkomd in het dorp. Zoals de titel suggereert,
zou Ameur-Zaimeche’s tweede film net zo goed een voortzetting van "Wesh
Wesh" kunnen zijn als een prequel. De narratieve vaagheid en de
inwisselbaarheid van de twee films geven de indruk van een tweeluik,
over een ziel die zwerft tussen Algerije en Frankrijk, gevangen in een
helse cyclus waarin het onmogelijk is om je plaats te vinden. Rabah
Ameur-Zaimeche verwerpt de mythe van een terugkeer naar de oorsprong,
aangezien de Kabile-gemeenschap net zo verscheurd is door sociaal geweld
en dwingende dynamieken als de Parijse voorsteden. Door middel van
gedurfde stijlbreuken ontdekken we het onwrikbare geloof van de
regisseur in cinema, de enige plek waar zijn personages een uitweg
kunnen vinden.
