In 2001, na zijn studies sociologie en antropologie, maakt
Ameur-Zaïmèche zijn eerste langspeler. Die heet "Wesh Wesh" en wordt
gefilmd in Montfermeil, de plek waar Rabah opgroeide. "Wesh Wesh" is een
kleine film, hier gedraaid, daar geïmproviseerd, een beetje als een
worp met de dobbelstenen. Centraal staat de dubbele straf van Kamel, een
Fransman die Frankrijk moest verlaten na een veroordeling tot de
gevangenis en nu zonder papieren terugkeert uit Algerije. Op zoek naar
een job die hij door zijn recente verleden niet kan vinden, spendeert
hij zijn dagen in een soort tussenleven. Om hem heen gaan de dingen hun
gang, in een routine van verveling, leegte en uitsluiting. We zien hoe
zijn jongere broer ervan droomt de belangrijkste dealer van de wijk te
worden, hoe zijn moeder op alle fronten vecht... De banlieue wordt in
beeld gebracht als territorium vol vluchtlijnen, ontvouwd rond de
trajecten van wie er woont en wie er, op alle mogelijke manieren,
doorheen beweegt. Van nerveus en elektrisch à la Spike Lee tot
jazzy-laconiek schetst "Wesh Wesh" ook enkele relaties, in droogkomische
scènes. Een film die de empathie van zijn maker blootlegt, en die
doordrongen is van de woede, het verlangen en de solidariteit die je in
alle hoeken van de wereld kan aantreffen.
