Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeventig! Arno, Oostendse idool viert zijn zeventigste verjaardag. Met dit jaar als cadeau voor 'le plus beau' een verse single: 'Tjip, tjip, c'est fini', een voorsmaakje van de nieuwe CD 'Santeboutique'.
Voor de jongelui die deze rasperformer toch (nog) niet zouden kennen: Arno is al zo'n halve eeuw hofleverancier van de meest originele eurobluesrock, onder eigen naam, maar ook met het baanbrekende T.C. Matic of recentere brute variant Tjens Matic, tot en met Charles et Les Lulus of The Subrovnicks. Daarnaast maakt hij ook steeds plaats voor de meest ontroerende chansons, dikwijls ook 'in 't Frans', waarvoor hij in Frankrijk zelfs al als 'ridder Arno' werd geëerd (en ondertussen natuurlijk ook al ereburger van zijn huidige thuisstad Brussel).
Arnoud Charles Ernest Hintjens – een geboorteakte liegt niet – is ondertussen zowat de enige Belg met een reputatie en repertoire die zich kunnen meten met Aznavour, Bécaud en Brel. Vandaag is hij de levende legende wiens concerten nog steeds een lach, een traan maar vooral een waar volksfeest veroorzaken. Een chansonnier eigenlijk, die de schoonheid van zijn soms intens mooie liedjes vaak uit elkaar knuppelt met een paar stroomstoten woeste garageblues.
Putain, putain! Niet te missen.
