Teorema van Pier Paulo Pasolini

Door zijn ietwat obscure aard bereikte Teorema slechts een klein cinefiel publiek toen deze film uitkwam. Maar toen de katholieke kerk de prent in de ban sloeg, vond het publiek massaal zijn weg naar de bioscoopzaal. De film werd een enorm succes en staat vandaag bekend als een van Pasolini’s bekendste, meest geanalyseerde en misschien wel meest invloedrijke films.
Een knappe en raadselachtige vreemdeling arriveert in een welgesteld huishouden in Milaan, waar hij achtereenvolgens de zoon, de moeder, de dochter, de vader en het dienstmeisje verleidt. Ieder van hen ervaart daarbij een soort van openbaring. Maar dan vertrekt de vreemdeling even plots en mysterieus als hij gekomen is.
Pier Paolo Pasolini (geboren op 5 maart 1922 in Bologna, Italië – overleden op 2 november 1975 in Ostia bij Rome) was een Italiaanse filmregisseur, dichter en romanschrijver die bekendstond om zijn maatschappijkritische films in een onorthodoxe stijl. In zijn langspeeldebuut Accattone (1961) belichtte hij het leven van dieven, prostituees en andere bewoners van de Romeinse onderwereld. Een greep uit zijn indrukkwekkende oeuvre: Il vangelo secondo Matteo (1964), zijn tweeluik over de Griekse mythologie Edipo re (1967) en Medea (1969), en de verfilmingen van literaire klassiekers Il Decameron (1971), I racconti di Canterbury (1972), Il fiore delle Mille e una notte (1974) en Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975). Naast zijn films publiceerde Pasolini talrijke dichtbundels en verschillende werken met literaire kritiek.