Over
Hoe voelen we de impact van gebeurtenissen die onze lichamen bewegen en bezielen, maar tegelijk veel groter zijn dan onszelf? Tien performers verbeelden een steeds veranderende tableau vivant op een ronddraaiend vlot-achtig platform. Hun stemmen vormen een partituur die crescendo’s en resonanties laat horen terwijl ze elkaar vastgrijpen, wegduwen, en heen en weer slingeren over een oppervlak dat te klein is voor hen allen en uit zijn voegen dreigt te barsten. De getoonde scènes refereren bij momenten aan beelden uit de klassieke iconografie. Tederheid en geweld, sensualiteit en brute kracht worden met elkaar verzoend. Het publiek zit rondom, als bij een bokswedstrijd, kan de performers bijna aanraken, hun zweet ruiken en de stomende scènes proeven.
De gevierde Amerikaanse choreografe Faye Driscoll keert terug naar het festival met een multisensoriële levende sculptuur van vlees en adem, van lichamen, geluiden, geuren en objecten. Ze drijft haar performers tot het uiterste in dit meeslepende, avontuurlijke werk, gepresenteerd in de indrukwekkende Hortahal, oorspronkelijk een tentoonstellingsruimte voor beeldhouwwerken. Weathering is een ode aan de onuitputtelijke fysieke kracht van queer lichamen.
