‘Serenade’ is een eclectische partituur opgebouwd uit herkenbare en minder bekende stemmen. Een grillig feest waarin de liefde queer is; ontwrichtend, verbindend, fluïde en ongrijpbaar. Geïnspireerd door Franz Schubert verbeeldt Louis Janssens ons een nacht waarin een web van verhalen, liederen en teksten samenkomen. Zo ontvouwt zich een denk- en gevoelswereld waarbij de grote emoties niet worden geschuwd. Al associërend, citerend, dansend en zingend ontstaat een groet aan de ander. Niets of niemand bestaat op zich: we zijn als mens altijd schatplichtig aan de mensen die zich achter, rond en voor ons begeven. We bestaan bij gratie van de ander, dood of levend, over de tijden heen. Vanuit die gedachte wil ‘Serenade’ een uitnodiging zijn om te kijken, te bevragen en nieuwsgierig te zijn naar dat wat prikkelt en inspireert.
