Blondshell

Toen Sabrina Teitelbaum begin jaren 2000 opgroeide in een chaotisch
gezin in New York City, zocht ze troost in de muziek. Het bezorgde haar
een liefde voor legendes als Patti Smith, Joy Division, The Velvet
Underground, Elliott Smith en Hole, een liefde die ze nu vertaalt naar
haar eigen muziek als Blondshell. Met haar unieke grunge pop durft
Blondshell in de spiegel te kijken, op zoek te gaan naar waar het
bloedt, en die wonde voorzichtig te bestuderen, te reinigen, en dicht te
naaien.

Het is die compleet eigen mix van ruwheid én zachtheid die
fascineert, die de vertelde verhalen intiemer maakt, alsof je ze zelf
mag bijwonen. Of het nu gaat over ontdekken dat je queer bent, een
verslaving achterlaten, of het recht om zo dramatisch te zijn als je
zelf nodig vindt, de songs zijn altijd eerlijk, persoonlijk, en
rechtuit. En net zoals haar muzikale helden, maakt Blondshell die
thema’s bespreekbaar met de nodige dosis hoop, de zonnestraal die
nummers als ‘Sepsis’ en ‘Olympus’ laat openbloeien tot songs die mogen
bestaan in hun emotionele rijkheid. Binnenkort volgt een debuutplaat,
voorlopig zetten we nog even de singles op repeat.