Van een artiest die muziek maakt die het midden houdt tussen UK drill
en US underground hiphop zou je niet verwachten dat zijn invloeden
Radiohead, Pink Floyd, Toro y Moi en Lana Del Rey zijn. Maar tegelijk is
het ook geen complete verrassing. De muzikale rijkheid en de downbeat
thema’s sluiten naadloos aan bij die grote namen, ook al staat Jeshi nog
maar aan het begin van zijn carrière. Met zijn eerdere mixtapes en EP’s
werd al snel duidelijk dat het hier om een groot talent gaat, maar het
was pas met debuutplaat ‘Universal credit’ dat bevestigd werd hoe groot
dat potentieel wel is.
De internationale pers viel als een blok, en vergelijkingen met The
Streets, Dizzee Rascal en slowthai volgden al snel. Want Jeshi weet hoe
hij zware thema’s bespreekbaar maakt. ‘Universal credit’ gaat over een
generatie die opgroeit in de grootste economische crisis in bijna halve
eeuw, over jongeren die al te makkelijk opzij worden geschoven door hoe
ze omgaan met de schrijnende omstandigheden waarin ze leven. Het is geen
easy listening, maar Jeshi brengt het allemaal met net genoeg humor en
zelfrelativering om ons vooral een venster te geven naar een wereld die
we te makkelijk negeren.