De werken van Elodie Antoine hebben een speelse en dubbelzinnige dimensie. Ze houdt van tegenstrijdigheden, van het uitlokken van het vreemde door een spel van ontmoetingen, en van de mogelijkheden die ontstaan tijdens het creatieve proces, die haar van het ene naar het andere punt leiden. De draden van haar gedachten woekeren, bestuiven elkaar en verspreiden zich om een soort mycelium te vormen, een soort zwam, een organisme dat ook vaak voorkomt in haar werk. Op deze manier creëert ze een organische esthetiek met vele, slim met elkaar verbonden facetten, zoals de vreemde voetbal waarvan elke zeshoek versierd is met een roze vilten tepel.